Delfina na Litwie logo

Kościół św. Anny w Wilnie – ukochany kościół Napoleona

kosciol sw anny wilno zwiedzanie

Kościół św. Anny jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej rozpoznawalnych kościołów Wilna.
Od zawsze przyciągał uwagę nie tylko zwiedzających ale również badaczy, jednak po dziś dzień historia jego powstania jest zagadką. Pierwsza wzmianka, wtedy jeszcze o Kaplicy św. Anny, pojawiła się w 1501 roku w listach Papieża Aleksandra VI. Od tamtej pory wygląd zewnętrzny Kościoła nie zmienił się prawie wcale.

kosciol sw anny wilno zwiedzanie
© GO Vilnius

Kościół św. Anny – architektura

Kościół św. Anny jest wybitnym połączeniem gotyku płomienistego z gotykiem ceglanym. Wnętrze parokrotnie niszczone przez pożary za każdym razem przywracane było do stanu poprzedniego. W 1747 roku renowacji kościoła podjął się Jan Krzysztof Glaubitz.

Projekt budynku przypisywany jest przez niektórych Michałowi Enkingerowi, architektowi Kościoła pod tym samym wezwaniem w Warszawie, lub Benedyktowi Rejtowi. Jednak żadna z tych wersji nie znajduje potwierdzenia w źródłach pisanych. Kościół św. Anny jest częścią zespołu obejmującego znacznie większy kościół gotycki św. Franciszka i św. Bernarda, a także klasztor.

Kościół posiada efektowną koronkową fasadę zbudowaną przy użyciu 33 różnych rodzajów cegieł ceramicznych pomalowanych na czerwono. Posiada dwie wieże oraz jedną nawę. Wnętrze, jak i ołtarz, urządzone zostały w stylu barokowym.Obok kościoła stoi neogotycka dzwonnica wybudowana w 1874 roku według projektu Nikołaja Czagina oraz pomnik Adama Mickiewicza

Kościół św. Anny i Napoleon

Legendy mówią, że Napoleon podczas Marszu na Moskwę,tak zachwycił się Kościołem św. Anny, że gdyby mógł „Na dłoni przeniósł by go do Paryża“. W literaturze kościół ten często mylony jest
z nieistniejącym kościołem św. Anny i św. Barbary na Zamku Dolnym, który zbudowany był z inicjatywy Króla Polski i Księcia Litewskiego Zygmunta II Augusta jako mauzoleum dla dwóch jego żon.

kosciol sw anny
© GO Vilnius

Kościół Bernardynów

Historia kościoła bernardynów rozpoczyna się w 1469 roku, kiedy to Kazimierz Jagiellończyk sprowadził i nadał ziemię zakonowi franciszkanów by wybudowali tam klasztor wraz z kościołem. Pierwszy drewniany kościół powstał w miejscu dawnej litewskiej świątyni lecz został całkowicie pochłonięty przez ogień. Nowy, murowany już kościół, został wybudowany przy Kościele św. Anny, lecz w 1500 roku z powodu zbyt słabych fundamentów zapadł się dach oraz część ścian. Ukończony został dopiero w 1513 roku a 81 lat później konsekrowany.

Rok 1655 nie był łaskawy dla klasztoru. Rosyjskie wojsko po wejściu do Wilna zrabowało kościół oraz zamordowało księży i ludność cywilną ukrywającą się w klasztorze. Zespół klasztorny został doszczętnie spalony. W 1677 roku ponownie odbudowany by pod koniec XVIII wieku spłonąć raz jeszcze.

Wnętrze kościoła

Pomimo wielokrotnych zmian wprowadzanych w ciągu 500 lat, kościół nadal posiada elementy średniowiecznej budowli. Wewnątrz znajdują się dwie kaplice: św. Michała z 1600 roku oraz dobudowaną w 1632 roku Kaplicę Trzech Króli. W 1690 roku zbudowano ambonę z drzewa klonowego, a w XVIII wieku czternaście rokokowych ołtarzy z których zachował się jedynie największy. Za ołtarzem znajdował się chór z bogato zdobionymi stallami. W podobnym stylu zostały zaprojektowane konfesjonały, balustrady i obramowania portali. Po lewej stronie umieszczony został obraz Matki Bożej, przysłany z Rzymu przez papieża Klemensa VIII w 1598 roku.

Klasztor i jego historia

Pod koniec XVIII wieku w klasztorze żyło 51 zakonników.
Po stłumionym powstaniu styczniowym, w ramach polityki niszczenia struktur kościoła katolickiego, władze rosyjskie zamknęły klasztor. Kościół stał się siedzibą nowej parafii zaś mury klaszorne zamieniono na koszary. W poźniejszym czasie część obiektów oddana została Wydziałowi Sztuki Uniwersytetu Wileńskiego.
Po II wojnie światowej kościół został zamknięty przez władze sowieckie. Jego wyposażenie zostało zrabowane a sam budynek popadł w ruinę. Od 1992 roku prowadzone są prace konserwatorskie lecz skala zniszczeń jest ogromna. W środku pozostał jedynie szkielet ołtarza oraz organów. Na ścianach odkryto średniowieczne malowidła. Odnaleziony został również nagrobek Stanisława Radziwiłła, zmarłego w 1599 roku. Kościół św. Franciszka i św. Bernarda ponownie został poświęcony w 1994 roku.

Jedna odpowiedź

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

10 wyjatkowych wycieczke po litwie 2024

Nowy przewodnik po Litwie jest już dostępny

Ponad 130 stron pomysłów na podróże po Litwie + 5 wyjątkowych ebooków GRATIS

więcej o podróżach...