Już w ten weekend w Wilnie odbędzie się największy na Litwie jarmark św. Kazimierza czyli Kaziuki (Kaziuko Mugė). Co roku odwiedzając ten jarmark moją uwagę przykuwają przepiękne Palmy Wielkanocne dlatego dziś opowiem Wam o nich trochę więcej.

Słowo „Verba” oznaczająca Palmę Wielkanocną pierwszy raz pojawiło się w języku litewskim w 1573 roku. Wierzono, że wcześnie kwitnące wiosenne rośliny zebrane i ułożone w bukiet chronią domostwo przed uderzeniem pioruna, plony – przed suszą i gryzoniami, a zwierząta dzięki nim są zdrowe i płodne.

Palmy Wielkanocne – rodzaje:

•  z gałązek jałowca i wierzby – najpopularniejsze i najczęściej spotykane na Litwie
• z kory drzewnej – do wyrobu palm używana jest ufarbowana kora leszczyny, trzmieliny  lub szakłaku.
• roślinne – zrobione są z suszonych kwiatów, kłosów i mchu. By uzyskać wyraźniejsze kolory rośliny się farbuje.
• papierowe – do stworzenia takiej palmy używa się kwiatów zrobionych z papieru
• duże – palmy mające od 1 do 1,5m przeznaczone do ozdoby wnętrz

Rośliny wykorzystywane do wyrobu palm:

By palmy wielkanocne wyglądały pięknie i kolorowo, rośliny zbierane są o ściśle wyznaczonych porach roku by prezentowały się jak najlepiej. Następnie są suszone i ostrożnie przechowywane.

Wygląd palmy zależy przede wszystkim od koloru użytych roślin. Do początku XX wieku korzystano jedynie z ich naturalnych kolorów.  Dopiero później zaczęto wykorzystywać farby i barwniki. Po farbowaniu rośliny suszone są na sznurkach przed domem.

Do stworzenia palmy wielkanocnej wykorzystywanych jest nawet 50 gatunków roślin. Najpopularniejsze to: mech, widłak, kocanka, krwawnik, drżączka,wrotycz, tymotka, pieprzyca, łyszczec, hortensja ogrodowa i wiele innych roślin, które podczas suszenia nie tracą koloru ani kształtu.

Do ozdabiania czubków palm wykorzystywane są: stokłosa, trzcina, trzcinnik, wiechlina, mietlica, kupkówka i inne.

Zwyczaje

Z samego rana w Niedziele Palmową trzeba było zdzielić palmą każdego członka rodziny mówiąc: ” Nie ja biję – palma bije. Dalej będzie bić, dopóki się nie rozpadnie. ( „Ne aš mušu – verba muša, tolei muš, kol suluš.).

Po mszy świętej zarówno dzieci jak i dorośli nawzajem bili się palmami. Miało im to przynieść zdrowie i urodę.

Palmy wielkanocne miały zapewnić również zdrowie zwierzętom, a włożone do ula miały zagwarantować dużo miodu.